“Beni dogmatik uykumdan uyandırdı” demişti, büyük düşünür Kant, mutlak şüpheci David Hume için.
David Hume, şüpheciliği Gazâlî'den “aşırmış”, kendine özgü -elbette ki özgün-, hem Kartezyen putları hem de Kilise'nin zihni dondurucu tabularını yıkan, bütün “değerleri” ve “temelleri” sarsan bir noktaya taşımıştı.
KANT'I DOGMATİK UYKU'SUNDAN UYANDIRAN HAYALLERİ, NASIL HAYALETE DÖNÜŞTÜ?
Kant, Hume'dan ilhamla, “dogmatik uyku”sundan uyandı, düşüncede bir “Kopernik devrimi” yaptı: Modern Batı uygarlığının felsefî, ahlâkî ve estetik temellerini attı.
Kant, Nietzsche'ye gelinceye kadarki en büyük modern düşünür. “Ebedî Barış” ütopyası, gerçekleştirdiği düşünsel atılımla birlikte, büyük bir heyecan dalgası ve herkesi derinden etkileyen “epistemolojik bir iyimserlik” havası oluşturdu.