Hayatın tadı kaçtı.
Hayat anlamsızlaştı, ruhunu yitirdi.
Evet hayatın bir ruhu vardı, değeri vardı, anlamı vardı.
Bütün savaşlara, cinayetlere, kaoslara, krizlere rağmen hayat ruhu olduğu için, bir anlam, bir değer taşıdığı için, belki değerin değeri bilindiği, anlamın anlamı hissedildiği için hayat yaşamaya değerdi, anlamlıydı.
İNSAN ANLAMSIZLIK ÇUKURUNA SÜRÜKLENDİ: NİHİLİZMİN ZAFERİ!
Bir sonrası hissedilebiliyordu hayatın, bir sonraki safhası.