İnsanı şizofren hatta paranoyak yapan bir hayat bizimkisi, bütün dünyalılar olarak yaşadığımızı sandığımız “şey”.
“ÇUKUR” DÜNYA, “ÇAMUR” SOSYAL MEDYA!
Bir ayağımız çukurda, bir ayağımızsa çamurda bu “şeyleşen”, bizi de kendine benzeterek şeyleştiren, çölleştiren hayatta: “Çukur” dünya, “çamur” sosyal medya!
Hayatımız simülatifleşti; simülatif (yani “sığ, sahte ve yüzeysel”), insanı ve dünyayı, esir aldı, kölesi yaptı ve ruhsuzluğa mahkûm etti!
Baudrillard’ın -“mış gibi”leri bizi, hepimizi, nasıl da uyuttu mışıl mışıl, bu ruhsuz dünyaya nasıl da uyumlulaştırdı!
Nasıl da kolay oldu her şey, çabucak buharlaştı katı olan ve kaskatılaştı insan! Öyle değil mi Marx’a nazire yapan Marshall Berman!