"Kürt sorunu”, Cumhuriyet tarihinin üçte birlik dilimini yuttu: Türk sekülerleşmesinin topluma ödettiği bedelin ağır faturası oldu. KENDİ KUYUMUZU KAZIYORUZ! İnsanı, derin düşüncelere garkeden şey şu: “Kürt sorunu”, hayatımızın her yerine öylesine derinlemesine nüfûz etti ki, artık bu sorunun nereden kaynaklandığını, neden kontrolden çıkacak boyutlar kazandığını düşünmeye mecalimiz bile kalmadı! Oysa en hayatî kuralı atlıyoruz: Bir sorunun asıl nedenlerini, kökenlerini ve kazandığı boyutları anlamadan, o sorunu nihâî, kalıcı olarak çözüme kavuşturamazsınız. Bizse tam da bunu yaptık 30 küsur yıldır. Aynı yanlışı sürdürüyoruz hâlâ: Bu seküler ortamda, siyâsî, kültürel ve ekonomik haklar vererek bu sorunu çözebileceğimizi sanıyoruz. Ama fena hâlde yanılıyoruz ve kendi kuyumuzu kazıyoruz!