Hepimiz ağır bir imtihandan geçiyoruz: Dünyaya söylenecek, dünyanın ekmek kadar, su kadar ihtiyaç hissettiği bir söz var. O sözü söyleyecek biziz ama biz yokuz.
Yokuz; çünkü biz, biz’de değiliz; iz’imizi yitirdik.
İz’imizi yitirdiğimiz için de biz’e ulaşamıyoruz...
İz’e ulaşabildiğimiz zaman, biz’e ulaşabiliriz ancak.
Biz, iz’de gizli; iz de biz’de çünkü.
BİZ’İN İZ’İ: SÂBİTELER VE DEĞİŞKENLERİN SEYRÜSEFERİ...