Biz, birbirimizin devamıyız. Babalar ve oğullar, analar ve oğullar, babalar ve kızlar, analar ve kızlar. Devir nazik devir. Bu yüzden, anayı da babayı da, oğulu da, kızı da yazmak icap ediyor. Oğullar ve kızlar bir varolma şeklidir. Şimdiki nesilden bir sonraki nesle intikal eden bir varoluş şekli. Allah, bir varoluşu hayret edilecek, hayran olunacak, mucizevi bir yaratışla devam ettiriyor. Bizi, bizden sonra, değişik mahiyette, var kılıyor. En azından öyle hissediyoruz. Oğullarımızın ve kızlarımızın bizler için çok önemli, çok kıymetli olmasının bir sebebi budur.