İlk ittifakı AK Parti ile MHP kurdu. 2018 seçimleri yaklaşıyordu. Herhangi bir partinin tek başına Meclis’te çoğunluğu sağlamayacağı, hiçbir adayın cumhurbaşkanı seçimini birinci turda kazanamayacağı düşünülüyordu.
AK Parti-MHP ittifakı yeni sistemin getirdiği yüzde 50 barajını aşmak için gerekli bir tedbirdi.
Bir tek oy bile kıymetliydi. Bu yüzden Cumhurbaşkanı Erdoğan, az çok demedi BBP’yi de ittifaka dahil etti.
Saadet Partisi’ni ittifak içine almak için de uğraştı. Rahmetli Oğuzhan Asiltürk’le birkaç görüşme yaptı. Fakat bir netice hasıl edemedi.
Cumhur İttifakı’nın kuruluşundan iki buçuk ay sonra CHP, İYİ Parti ve Saadet Partisi ve Demokrat Parti Millet İttifakı’nı kurdular.
Seçim yakındı. İYİ Parti’nin seçime katılıp katılamayacağı YSK’nın kararına bağlıydı. Cumhur İttifakı etkileyebilir miydi YSK’yı? Kimse bundan emin olamazdı.
CHP, İYİ Parti’nin seçime katılmasını tartışma konusu olmaktan çıkarmak için İYİ Parti’ye 15 milletvekili verdi.
Bu bir siyasi dalavere miydi?
Bir siyasi tedbir miydi?
Konuyu açsan bugün de tartışan olur.
Bir açıdan da CHP’nin İYİ Parti’ye yaptığı bir siyasi jestti.
Fakat bu ittifakı 2018 seçimlerinde kullanamadılar.
O günlerde CHP’nin ve Saadet’in üzerinde durduğu bir ‘ortak aday’ çalışması vardı.