Kardeşim. Öğretim üyesi Berat Cömert. Tataristan’da, Hoca Ahmed Yesevi üniversitesinde Arapça okutuyor.
Doğduğu günü iyi hatırlıyorum. 1970 sonbaharı. Babam müftü olarak Lüleburgaz’a tayin edilmişti. Biz gidip yerleşmiştik. Ama Annem Berat’ın doğumunu bekliyordu, babamla birlikte İstanbul’daydı. O gün, büyükannem köfteye ekmek içi yerine evde bayat ekmek olmadığı için patates rendelemişti. Herhalde patates yüzünden köfte tavaya biraz yapışmıştı ama çok lezzetliydi.
Babamla annem kucaklarında Berat’la geldiler.
Sonrasını da hatırlıyorum.
İlk adımlarını attığı günleri. Çocukluk çağını.
Taa o günlerden, yani ilk çocukluğundan beri esprili. Kimsenin aklına gelmeyen Berat’ın aklına gelir.