‘Siyasette olmaz, olmaz’ demiştim geçenlerde. CHP’nin 15 milletvekilini İyi Parti’ye tayin ettiği günlerdeydi. Söz, her zaman murat ettiğin istikamette anlaşılmıyor. “Bu cümlenin, siyasete negatif bir vasıf izafe ettiğinin farkındayım” diye bir parantez ilave etmiş olmama rağmen, bazı arkadaşlar ‘Siyasette olmaz, olmaz’ sözünü, siyasetin yaptığı her şeyi meşrulaştırma teşebbüsü olarak yorumlamışlar. İyi bir şey değil, siyasetin insanları akla hayale gelmedik her şekle sokması. Benim ömrüm, sözlerin, söyleyene göre, fiillerin işleyene göre tamamen zıt istikametlerde değişen yorumlarını seyretmekle geçti. Bizimki söylediği veya yaptığı zaman cansiperane bir savunma. Öteki söylediği veya yaptığı zaman cansiperane bir hücum. Velev aynı şeyi söylesinler. Velev aynı bağlamda söylesinler.