Türkiye gündem sıkıntısı çekmeyen bir ülke. Hal böyle olunca, normalde çok ses getirmesi gereken birçok gelişme kamuoyunda hak ettiği ilgiyi görmüyor. Enerji Bakanı Fatih Dönmez’in Diyarbakır’da günlük 3 bin varil petrol çıkarmaya başladığımız Varınca-1 kuyusuyla ilgili olarak yaptığı açıklamadan bahsediyorum. Bu kuyu 1980’lerin başında üzerine beton dökülerek kapatılmış. Oysa o dönemde de ekonomik açıdan kârlı bir kuyuymuş! Kimse neden kapatıldığını bilmiyor. Varınca-1’i kapatanların hiçbiri bugün TPAO’da yok. Daha kaç tane kuyuyu “Burada petrol yok” diye kapattıklarını da bilmiyoruz. Anadolu’nun birçok yerinde yöre halkından “Burada da petrol, doğal gaz bulundu ama üzerini kapattılar” diye başlayan hikâyeler duymuşluğum var. Varınca-1 örneğini okuyunca duyduklarımın hikâye değil bir Anadolu realitesi olduğuna iyice kanaat getirdim. Bu ülkede yıllarca doğal gaz ve petrol aramaları yabancıların seçtikleri sahalarda İngiliz, Fransız ve ABD’li mühendisler eliyle gerçekleştirildi. Sondaj ve arama çalışmaları için milyonlarca doları ceplerine koyup, hiçbir şey bulmadan ayrıldılar Türkiye’den. Üvey evlat muamelesi gören Türk mühendislerin fikir ve öngörüleri ise dikkate bile alınmadı....