En az harcama eğitim ve sağlığa

TÜİK’e göre, en az harcama eğitim ve sağlığa yapılıyor.
Parasızlıktan mı? Evet demek zor.
Niye?
Çünkü önceliğimiz hiçbir zaman en az ekmek, su kadar değerli olan eğitim ve sağlığımız yönünde olmadı.

Harcamaların düşüklüğü sanki biraz da o yüzden.
Hasta olmadan sağlığımızın kıymetini anlamıyoruz, aradan onlarca yıl geçmeden de eğitimin önemini kavramıyoruz!
İşte bu yüzden de ertelenecek harcamaların en başında onlar geliyor.
Arabamız en ufak bir arıza gösterdiğinde hemen servise koşuyoruz ama yatağa düşmeden doktora gitmiyoruz.
Yine aynı şekilde çocuklar için her türlü yatırımı yapıyoruz ama en değerli mirasın eğitim olduğu hiç aklımıza gelmiyor.
Batılı standartlara göre gelirin yedide birinin eğitime harcanması gerekir.
Bu oran bizde yüzde 3 bile değil.
Oysa yabancı arabalara, kozmetiğe, sigaraya, eğlenceye, alkole, yılda kaç hafta gidilen yazlıklara, cep telefonlarına ve daha nelere harcadığımız paralar, eğitime ve sağlığa harcadıklarımızın katbekat daha fazlası...
Her şeye para buluyoruz da iş eğitim ve sağlığa gelince niye her şeyi devlete havale ediyoruz ya da en ucuza kapatmaya çalışıyoruz?
Bu sorunun cevabını, ne olur artık herkes kendi açısından düşünmeye başlasın biraz...

Vatandaş böyle de...
Eğitim ve sağlık konusunda vatandaş cimri de devlet farklı mı?
Alın birini, vurun diğerine...
Göreceli olarak eğitime ve sağlığa çok para harcanıyor gibi gözükse de kişi başına düşen harcamalara baktığımızda, yine yerlerde sürünüyoruz.
Yılda yüz binlerce konut yapılan bir ülkede, yılda birkaç yüz yurt yapamıyoruz.
AVM’ler için hiç arsa sorunu yok ama okul için arsa bulamıyoruz.
Batık bankalara, batık şirketlere trilyonlar aktarıyoruz ama öğrenciye burs vermeye gelince para yok diyoruz.