Nerde o eski bayramlar ve köye duyulan özlem!
Nasıl ki eski doma- teslerin, eski İstanbul’un tadı yoksa, bayramların da tadı tuzu kalmadı.Büyüdük de o yüzden mi böyle oldu?Ya da çocukluğumuza mı özlem duyuyoruz? Hiçbiri değil. Modernleşme...
Nasıl ki eski doma- teslerin, eski İstanbul’un tadı yoksa, bayramların da tadı tuzu kalmadı.
Büyüdük de o yüzden mi böyle oldu?
Ya da çocukluğumuza mı özlem duyuyoruz? Hiçbiri değil. Modernleşme adı altında giderek artan bir şekilde ortak değerlerimizi kaybediyoruz. Oysa bizi biz yapan, farklı kılan o kaybettiğimiz, yozlaştırdığımız değerlerimizdi...
Bozulan ekonomi düzelir, iktidarlar gelir gider, eğitim sistemi revize edilir, işsizlik sona erer, yılan hikâyesine dönen koalisyon hükümeti bile kurulur ama parçalanan değerleri yeniden toparlamak hiç de kolay değil.
İşte bu yüzden, bir an önce, bayramları eski coşkusuna kavuşturmamız gerekiyor. Yoksa bugünleri de mumla arar noktasına geliriz... Bayram eşittir tatil oldu ama tatiller de eski havasında değil..
Bayram armağanı
Tolunay Fındık, köye ilgi duyan, deneme yazıları yazan ve o yazılardan en azından birinin, bir bölümü de olsa, ulusal medyada yayımlanmasını hayal eden ve aklı bizim gibi çok gerilerde kalan bir okurumuz.
Eskiden bayramlarda küçük büyük demeden hepimiz sevindirilirdik. İşte bu bayram, hepiniz adına, Tolunay Hanım’ın yazısından bir bölümünü yayımlayarak, bayramınızı kutlamak istiyoruz.
Biz mi değiştik yoksa?..