Nerde o eski karne günleri!

Eskiden karne denildi mi, yüreğimiz hop hop ederdi.
Öğrenciler, bütünleme ya da yıl tekrarından korkar, veliler de inşallah sınıfta kalmaz diye dua ederdi.
Tek dersten bile sınıfta kalınırdı. Şimdi 6-7 zayıfı olan sınıf geçiyor!

Zorunlu temel eğitim süresi uzadıkça, sınıfta kalan sayısı azaldı. Çünkü hem sınıflar zaten çok kalabalıktı hem de yeni dersliklere ihtiyaç vardı.
Bu yüzden de sınıf tekrarı tarih oldu.
Peki, iyi mi oldu?
Evet demek mümkün değil! Başarı çıtası düştükçe düştü.
Rektörlere göre, dört işlem bilmeyenler üniversitelere gelmeye başladı.
Bugün yine milyonlarca öğrenci karne alacak. Günün en fazla tepki çekeni ise hormonlu not veren okullar olacak.
Liselere ve üniversiteye girişte okul başarı puanı da dikkate alındığından beri, özellikle bazı özel okullar, başarılarına başarı katmak (!) için adeta tüm öğrencilerinin karnelerini yıldızlı pekiyi ile dolduruyorlar.
Peki, bu durum herkes için geçerli mi?
Hayır...
MEB’e düşen görev öncelikle bu şişirilmiş not veren okulları saptayıp, üzerine gitmektir.
Örneğin öğrencilerin ve okulların TEOG başarılarıyla karne başarıları bire bir incelenmelidir!..
Sevinenler, üzülenler
Her ne kadar eskisi kadar heyecanlı olmasa da, bugün de, sevinenler gibi üzülenler de olacak.
Takdir, teşekkür alanlar hava atacak, zar zor geçenler, karneyle ilgili tüm soruları geçiştirecek.
Peki, bugünün karneleri, öğrenciyi ne kadar yansıtıyor?
Her karne döneminde sorduğum soruyu, bir kez daha yinelemek istiyorum.