Sarıkamış destan mı yoksa hezimet mi?

Sarıkamış’ta kimilerine göre 30 bin, kimilerine göre 90 bin, kimilerine göre de 250 bin şehit verdik.
Peki niye?
İşte bunu anlayana aşk olsun.
Almanlar, Çanakkale’den sonra da Sarıkamış’ta da, yaşanan felaketlerin baş sorumlusu olarak karşımıza çıkıyor.

Peki, koskoca Osmanlı İmparatorluğu nasıl oluyor da ordusunu Almanların emrine veriyor?
Ve yine çok önemli bir ayrıntı, en muhaliflerin bile vatanseverliğine ve kahramanlığına toz konduramadığı Enver Paşa, niye ve nasıl böyle bir maceraya girişti?
İşte tüm bu soruların cevabını önceki gece Genç Bakış’ta Sarıkamış Dayanışma Grubu Kurucu Başkanı Prof. Dr. Bingür Sönmez’den dinledik. İşte programdan önemli satır başları...
Sarıkamış yarası!
- Sarıkamış’ta doğdum, büyüdüm. Dedemin köyü Bardız, savaşın başlangıç ve bitiş noktasıdır. Çocukluğum dağların arasındaki şehitliklerde geçti. Yağmur yağdığı zaman biz dağın eteklerinden mermi, fişek toplardık. O şehitliklerin sahipsizliği ve donarak tek kurşun atmadan yaşamını yitiren zavallılar yaklaşımı benim içimde yaraydı. Bu hep ağırıma gitti.
- 6 Temmuz 2003’te Necati Bölükbaşı bizi Allahuekber Dağları’na götürdü. Çok kalabalıktı. Bütün medya oradaydı. Sandım ki bütün Türkiye duydu. Hiçbir yerde haber çıkmadı. Sonra yürüyüş yapmaya karar verdik. 2003’te 250 kişi, ikinci sene 4 bin, 2 yıl önce de 100 bin genç o dağlarda yürüdük.
Enver Paşa kimdir?
- 1881 doğumlu. Çok zeki, çalışkan, İttihat Terakki’nin en etkili isimlerinden, deli cesareti olan bir asker. 1908’de Yarbay iken Berlin’e askeri ataşe olarak gidip 1.5 yıl orada kalıyor. Alman hayranlığı o zaman başlıyor. Bronsart’ın anılarında şöyle bir cümle var: “Almanların menfaati için en uygun insan Enver’dir.” Önce Genelkurmay Başkanı, sonra padişahın damadı oluyor. Arkasında muazzam Alman ve saray desteği var. Askerliğin hızlandırılmış modeli olmaz ama o hızla terfi ediyor.