Yeni bir öğretim yılı sıradan bir başlangıç değildir

Tatil cennetiyiz dediğimizde kızanlar oluyor.

Ama hangi ülkede bu kadar uzun tatiller var ki!

Güney Kore’de, işe yeni girenlerin yıllık izni bir hafta.

Ayrıca, her yıl için artı bir gün ekleniyor...

Okul tatili de bizimkinin yarısı kadar...

Bir de bize bakalım?

Okulların kapalı olduğu gün sayısı, açık olan günlerden daha fazla!

Buna bir de kar, ekstra bayram tatillerini, devamsızlıkları, ilk ve son hafta rehavetini ve sınavlar için harcanan günleri eklersek, ders yapmak için geriye ne kalıyor ki, diyenleriniz çok olacaktır...

Evet, geriye bir şey kalmadığı için eğitimde yol alamıyoruz ve sürekli patinaj yapıyoruz...

Kaç kitap okudunuz?

Yaz boyunca elinden cep telefonunu düşürmeyen ya da bilgisayar başından kalkmayan öğrencileri gördükçe, tatilde kaç kitap okuduklarını sordum.

Ne diyorsun ya, dalga mı geçiyorsun, senin işin gücün yok mu, hadi işine der gibi bakıp, oyun oynamaya ya da mesajlaşmaya devam ettiler...

Eğitimde geldiğimiz son nokta bu!

Nereye giderseniz gidin, tablo değişmiyor.

Güya onlara iyilik yaptık, dijital ortamdan nasıl yararlanacaklarını hiç öğretmeden, ülkenin dört bir yanını internet ağıyla örüp, herkesin eline bir telefon verip neredeyse bedava hale getirdik.

İnternet ve sosyal medya analizlerine bir göz atın, boşa zaman harcamanın dışında, bireyin kendisine yarar sağlayacak olanlar ne kadar?

Eğer yüzde 10’u aşıyorsa onları tebrik edin!..

Çocuklar ekran başında da anne babalar farklı mı?

Onlar oyun oynuyor ya da geyik yapıyorsa, büyükleri de ekran karşısına çakılıp, ardı arkası kesilmeyen dizileri, yarışmaları, gelin kaynana programlarını izliyor.

Bu kervana şimdi dedeler, nineler de katıldı.

Çocuklarını, torunlarını eleştirdiler de ne oldu?