Evren isteseydi akan kanı durdurur muydu?

Kenan Evren'in cenazesi kaldırılırken biz CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu ile seçim gezisindeydik.
Evren'in cenazesinde iki kadının protesto ettiğini öğrenince şaşırmadım.
Doğu'nun Başbuğ'u olarak bilinen ve 12 Eylül'de büyük çileler çeken Yılma Durak'ın eşi kocaman yürekli kadın Lamia Hanım'ın ellerinden ve alnından öpüyorum. Helal olsun.
12 Eylül zindanlarında işkence gören, sakat bırakılan, idam edilen hülasa hayatı karartılanlar adına yürekli bir tepki ortaya koyabildi.

Şaşırmadım dedim çünkü kadınları daha yürekli buluyorum. O nedenle ilk duyduğum anda bunu ancak bir kadın yapabilir demiştim. Çünkü benim kadınların dik duruşuna ilişkin tarihi seyri olan bir gözlemim vardır.
İstanbul işgal edildiğinde, işgal kuvvetlerine karşı ilk kitlesel eylemi kadınlar yapmıştı. “Milli Mücadelede Çamlıca'nın Üç Gülü” isimli kitabında Hıfzı Topuz ne güzel anlatır.

27 Mayıs'tan sonra DP'nin kurucularından Fuat Köprülü dahi 6-7 Eylül olayları hakkında ihbarda bulunurken, Menderes aleyhinde ifade vermesi için çağrılan Ayhan Aydan, ”Ben bu adamı sevdim” diyerek Menderes'e sahip çıkmıştı.
28 Şubat'ta birçok erkeğin korkudan partisinden istifa edip, liderini sırtından hançerlediği ya da askerin kapısında ikbal kuyruğuna girdiği bir dönemde, Meral Akşener ve Tansu Çiller dik durmuşlardı. Bugünkü çizgisini tasvip etmesem de hakkını teslim etmeliyim ki, Nazlı Ilıcak da yiğit bir mücadele vermişti.