Hesap günü geldi çattı netekim

12 Eylül duruşmasında Kenan Evren'in hasta yatağından tele konferans yöntemiyle ifade vermesini izliyorduk.
20 Kasım günüydü.
Hayatımda ilk kez bir darbecinin yargılanmasını izliyordum.
Darbelerin acısıyla büyümüş Menderes'i her andığında gözleri yaşla dolmuş biri olarak, hayatım boyunca, mahkeme salonunda, “Sanık Ahmet Kenan Evren” sesini duymak istiyordum.
Duydum.
O günkü yazımın başlığına, ”Pinochet gibi yatakta” başlığını atmıştım. 
“Adaletli davrandık, bir sağdan bir soldan astık” demişti Kenan Paşa.
Darbecinin adaleti buydu. Yaşını büyütüp çocukları asan bir adaletti, onun anladığı adalet.
İdam sehpasında tecelli eden adalet!
“Asmayalım da besleyelim mi” sözünün kendisine ait olduğunu kabul etti.
Avukatı araya girmese aslında başka itiraflarda da bulunacaktı.
Ama benim için en çarpıcı olanı, bir pişmanlık hissi yoktu. Nedamet hissetmiyordu. Zaten, aynı şartlar oluşsa darbe yapmaktan pişman olmayacağını söyledi.