Nuri Bey’lerin ortak kaderi..

Türkiye Cumhuriyeti kurulduğunda ülkenin iş gücü kaynakları sınırlıydı. “Balkan savaşları”, “Birinci Cihan Harbi” ve “Milli Mücadele”de Anadolu nüfusunun dörtte birini kaybettik. Sakat kalanlar ayrıca yekûn teşkil ediyor. Bu yüzden Türkiye fiziki gücünü artırmaya çalıştı. Gözler Türkiye'nin üzerinde olduğundan savunma sanayii temkinli ve ağır aksak ilerliyordu. Bu temkinlilik yer yer ihmallere, yer yer de dışardan gelen ve içinde ikaz barındıran telkinlere açık hale geldi. Kayseri'de gömüldüğü söylenen Alman savaş uçakları galiba bununla ilgili.

İddia şu: “İkinci Dünya Savaşı” sırasında Türkiye Almanya'dan 72 savaş uçağı aldı. Bazı parçaları Türkiye'de üretilen uçaklardan 50'si Kayseri'ye gitti. 1947'de ABD ile yapılan bir anlaşma sonucunda bu uçaklar envanterden çıkarıldı. Kayseri'deki uçaklar da 2'nci Hava İkmal Bakım Merkezi Komutanlığı'nın ön bahçesinde toprağa gömüldü. “Akademik Yıl Açılışı”ndaki konuşmasında Cumhurbaşkanı Erdoğan da milli savunmayla ilgili önemli girişimleriyle tanınan Nuri Killigil veNuri Demirağ'ı rahmetle anarak şunları söyledi:

“Şu anda bizi uçağımızı yaptırtmamak için ellerinden geleni yapanlar var. Niye? Türk milleti kendi uçağını kendisi yaparsa, kendi insansız hava aracını yaparsa, zırhlı taşıyıcılarını kendisi yaparsa, tankını, topunu kendisi yaparsa bu milletin önünde durulmaz diye düşünüyorlar. ”

1918'de “Kafkas İslam Ordusu”nun kumandanlığını yapan Nuri Killigil Paşa Cumhuriyet döneminde Haliç Sütlüce'deki fabrikasında Milli Savunma Bakanlığı için harp malzemesi üretiyordu. 1949'da fabrikada meydana gelen esrarengiz bir patlamada can verenler arasında Nuri Paşa da vardı. “Filistin davası”na yakınlık duyan Nuri Killigil İsrail'le harp halinde olan Mısır'dan yüklü bir sipariş almıştı. Bu yüzden patlamanın arkasında İsrail'in veya milli savunma sanayiinin gelişmesini istemeyen dış güçlerin yer aldığından kuşku duyuluyordu.