Ana-dolu İslâm-dolu

Geçen hafta bir grup yazar kardeşimizle (Ömer Döngeloğlu, Ahmet Bulut, Demet Tezcan, Nehir Aydın Gökduman, Selvigül Şahin) Diyarbakır’da günlerdir evlatları için oturma eylemi yapan “Merhamet Analar”ı ziyaret ettik. Ömer hocamızın hislerimize tercüman olan dualarına, hep beraber “âmin” dedik; anaların gözyaşlarına gözyaşlarımızı ekleyip, dertlerine dert ortağı olduk…

Rabbimizin Rahim sıfatını bünyelerinde taşıyan merhamet abidesi anaların her birinin, ellerinde resimlerini taşıdıkları kuzucukları ile ilgili yürek yakan hikâyeleri var: “Evladım hafızlığını bitirmek üzere idi…” “Kızım Tıp’ta okuyordu, doktor olacaktı…” “Kuzum dağa kaçırıldığında on iki yaşındaydı…” “Yavrum askerdi ve izne gelmişti…” Uzayıp gidiyor hikâyeler... Tek tek anlatmak, paylaşmak istiyorlar.

Kırk küsur “merhamet ana” bir araya gelerek, aslında sadece kendi evlatlarını değil, bu coğrafyanın tüm çocuklarını ve böylece ülkenin geleceğini şefkatle, merhametle kucaklıyorlar; “artık hiçbir ananın yüreği yanmasın” diyorlar; kırk yıldır çözülemeyen terör belâsını ‘ana yürekleri’ ile çözmeye talipler...

“Peygamberler ve sahabeler şehri” Diyarbakır’ın merhamet ve maneviyat yüklü anaları, aslında “İslâm-dolu” Ana-dolu’nun ortak manevi değerlerine yaslanarak tüm sorunlarımızı çözebileceğimizi, aramızdaki farklılıkları İslâm potasında eritip yeniden hep birlikte ayağa kalkacağımızı işaret ediyorlar. Diyarbakır Ulu Camii, Hz. Süleyman Camii, Dört Ayaklı Minare vb. gibi manevi mekânları şehrin bilge öncüleri eşliğinde ziyaretimiz esnasında soluduğumuz manevi iklim, bu umutlarımızı pekiştiriyor…

¥