Dilipak hata yaparsa!

Ben aciz bir kul’um. Hani derler ya “abd-i aciz”, “pür taksir”. Risalet dışında masumiyet iddiasındaki insanlardan korkarım. Biz hatasız olsaydık, Melek olurduk. O zaman Allah da başka bir ümmet yaratırdı.

48. yıla giriyorum, hemen hemen her gün yazıyorum. Hata yapmadım demem mümkün mü? Bütün yanılgılarım, çelişkilerim sadece “kiramen katibin”in zabtında değil, basılı materyaller şeklinde zabıt altında.

Neyse ki, “Dilipak yanıldığında onu düzelten, uyaran, hakikati söyleyen kardeşleri var”. Bu büyük bir zenginlik ve mutluluk benim için.

Bazan Arapça ayetlerin lafzını Latince yazıyorum, sağolsunlar uyarıyorlar. Mesela, Yahudilerin, Sina’dan Kudüs’e yolculuğu ile ilgili Tih çölü yolculukları ile ilgili, ben konuyu Sina’daki başlangıcı ile anlatmıştım. Oysa orada bir de Kudüs bölgesindeki güçlü ve zalim bir toplulukla savaşmaları konusunda bir emir vardı. Onlar savaşmaya yanaşmadılar. 40 yıl o çölde dönüp / döndürülüp durdular.

Ayette mealen bu olay şöyle anlatılıyor: 5/20-21. Mûsa, kavmine şöyle dedi: ‘Ey kavmim! Allah’ın size olan nimetini düşünün. İçinizden peygamberler yetiştirdi ve sizi hükümdar yaptı, milletlerden hiç birine vermediğini size verdi. Ey kavmim! Allah’ın size yazdığı kutsal toprağa girin. Ardınıza dönmeyin, yoksa kaybedenlere dönersiniz’. 22. Onlar: ‘Ey Mûsa! Orada zorba bir toplum vardır. Onlar oradan çıkmadıkça, biz asla oraya girmeyiz; eğer onlar oradan çıkarsa, biz de gireriz’ dediler 23. Korkanların arasından Allah’ın kendilerine iyilikte bulunduğu iki kişi: ‘Üzerlerine kapıdan yürüyün; oradan girerseniz, üstün gelirsiniz. Eğer inanıyorsanız Allah’a güvenin’ demişti. 24. ‘Ey Mûsa! Onlar orada oldukça, biz asla oraya girmeyeceğiz. Sen ve Rabbin gidin, savaşın. Biz burada oturacağız’ dediler. 25. Mûsa: ’Rabbim! Ben ancak kendime ve kardeşime sahibim. Artık, bu yoldan çıkmış toplulukla bizim aramızı ayır’ dedi. 26. Allah: ‘Orası kırk yıl onlara yasaktır. Yeryüzünde şaşkın şaşkın dolaşacaklar. Sen yoldan çıkmış toplum için tasalanma’ dedi.”