Ölüm üzerine

Her nefis ölümü tadıcıdır.

Ondan geldik, O’na döndürüleceğiz.

Bu dünyada kim ne yaptı ise, yaptığı iyilik ya da kötülüğün karşılığını tam ve eksiksiz olarak görecektir.

Bu dünyada yaptığımız ve yapmamız gerekirken yapmadığımız her şeyin bir karşılığı var. Yaptıklarımız ve yapmamız gerekirken yapmadıklarımızın karşılığı olarak ya kendi cennetimize sırtımıza tuğla taşıyacağız ya da kendi cehennemimize sırtımızda odun taşıyacağız.

Hiçbir doğum ya da hiçbir ölüm ne bir saniye önce ve ne bir saniye geçtir. O Allah’ın hükmüdür ve bu işler tam zamanında gerçekleşir. Herkesin bir eceli olduğu gibi, bir rızgı vardır.

Allah her şeyi, görmekte, duymakta, bilmektedir. Hüküm sahibidir.

Şunu hiç unutmamak gerekir ki, bu dünyada yaptığımız ve yapmamız gerekirken yapmadığımız her şeyden hesaba çekileceğiz.

Ecel deyince, birçok kişi, onu bir “ölüm emri” gibi görüyor. Evet bu anlamı var, ama aynı zamanda bu emir, o saate kadar sizi hiç kimsenin öldüremeyeceğinin garantisidir. Hz. Ali öyle diyordu: “Ecelim ömrümün kefilidir. Ecelim gelmeden beni kim öldürebilir, ecelim gelmişse beni kim yaşatabilir.”