Pür taksir!

Bizim geleneğimizin adab babında “fakir, pür taksir” diye bir şey vardı. Maksat gönül fakirliğidir burada. Zengin de olsa cömerlikte hep kendini eksik gören bir anlayış. Dünya malına tamah etmeyen, iktisad yapan...

Bizim geleneğimizin adab babında “fakir, pür taksir” diye bir şey vardı. Maksat gönül fakirliğidir burada. Zengin de olsa cömerlikte hep kendini eksik gören bir anlayış. Dünya malına tamah etmeyen, iktisad yapan, gösterişten sakınan, saçıp savurmayan bir kişilik. Sahi bizimkiler bu “fakir”lere ne kadar benziyor. Ve “pür taksir”. Kendini hep eksik gören bir mücrim. Kullukta yaptıklarını az ve eksik gören bir...

YAZININ DEVAMI