Vay onların haline ki!

Kedi acıkır ve yavrusunu yemek zorunda kalırsa, yavrusunu fareye benzetirmiş! İnsan da eğer din, ahlak, vijdan erdem engellerini aşmışsa, işte o zaman “Belhum adal” da olabilir. Bunun gazetecisi, politikacısı yok. Sivil toplumcusu, ilahiyatçısı yok.

Bir işadamının paraya ihtiyacı vardır. O paraya ulaşmak için gitmesi gereken yolu zihninde meşrulaştırır. Bir politikacının oya ihtiyacı vardır ve onu daha fazla oy almaya götürecek her yol, onun gözünde meşrulaşır. Bir bürokratın terfi etmesi gerekir. Bunun için amirinin ona destek vermesi gerekir. Onun için o amirinin gözüne girmek için her yolu dener.

Sakın biz böyle yapmayalım. Peki ne yapalım: Allah’ın rızasını dileyelim ki, O, bize yardım etsin. O, bizim için daha güzel, daha iyi olanıdır. Diğer şeyler  bizi ilahi rızadan uzaklaştırır ve o zaman da varacağın yer gazabın yurdudur. Ölüm meleği geldikten sonra amel defterimiz elimize verildiğinde bir de bakmışız, kaçtığımızı zannettiğimiz şeyle burun buruna gelmişiz. İnsanların hayatı Şeytandan yediği kazıklar ve...