Korona günlerim
Bir ayı geçen bir süredir hepimiz evden çalışıyoruz. Bu satırları yazdığım hangi gün bilemiyorum.
Gazete için yazdığıma göre muhtemelen pazardır. Dünden farkı yok, yarından da olmayacak sanırım… Çünkü bütün günler aynı gibi… Otomotiv gündemi de öyle ya da böyle “her şeye rağmen” devam ediyor… “Hayat devam ediyor” diye düşünmek istiyoruz ama bu devam eden o hayat bu hayat mı bilemiyorum? Kafamı dağıtayım diye kitaplığa gidiyorum. Nazım Hikmet’i alıyorum elime. Bir sayfa açıyorum: “Boynuma sarılma gülüm, benden sana geçer ölüm” dizesine rast geliyorum” . Aşık Veysel’e geçiyorum: “Şu geniş dünyaya sığmayan gönül, şimdi bir odaya kapandı kaldı” demiş.