‘DUR!’ diyecek yok mu?..

İnsanımızın içinde yer aldığı ‘çıkmazı’ görmek ve çözüm üretmemiz gerekmektedir. Spor, futbol diyoruz ama oyunun kalitesini ortaya çıkarmak için ‘kuralına’ göre oynamamız gerektiğini, her ne hikmetse hatırlamaya yanaşmıyoruz. Yazmak eğer çözüm ise, bugüne kadar farklı ‘bir şey’ mi yaptık? Hayır. Toplumda görev üstlenenler, çözüm beklerken, sorun ‘üretmeye’, mutluluk arzularken ‘kaosa’ çanak tutma özentisi devam ediyorsa, maalesef demek durumunda kalıyoruz! Neticeye baktığımızda, herkesin yaptığı yanına ‘kâr’ kalmamalı. 

Sporun-futbolun profesyonelliği ‘kural-kaide’, amatörlüğü ise profesyonelliğin gerekliliğine ‘artı’ bir ‘fedakârlık-özveri’ gerektirir. Yaptığımız çalışmaları ne profesyonel ne de amatörlük ‘anlayışına’ oturtabildik. Hal böyle olunca, toplumsal, kamu yararına olabilecek her bir ‘projeyi’ ön plana çıkarmaksa, karşılıksız-kendi haline bıraktık. Çünkü biz önce ‘biz’ olamadık ki, başkalarının yaptıklarını değerlendirme ‘gayretinde’ olalım. Böylelikle...