Paralelin pis oyunu

28 Şubat yargılamalarına temel teşkil eden 5 numaralı CD’nin sahte çıktığı haberini önceki gün gazetelerde okudunuz. (“Balyoz ve Ergenekon soruşturmalarında elde edilen ünlü 5 numaralı CD” diyeyim de, anlayın...)

Kimse bu olayın üzerinde durmadı.

Kemal Kılıçdaroğlu’nun “seviyesiz” sataşmalarından fırsat bulup, biz de “Ne oluyor?” diye bakamadık.

Şu olmuş:

28 Şubat soruşturmasını yürüten paralelci polis ve savcılar, bu imal edilmiş CD’den hareket etmişler...

Soruşturma çürük başlatılmış, sizin anlayacağınız.

Çürük başlatılan soruşturmanın nasıl neticelendiğini biliyorsunuz. Demek ki, 28 Şubat soruşturmasında derine inmeyi engelleyen “mekanizma” harekete geçirildi ve hem birtakım isimler korundu, hem de deliller karartıldı.

Demek ki paralel el devredeydi.

Böyle mi anlamalıyız?

Çok sürmedi, başta 28 Şubat darbesinin en ateşli ismi Çevik Bir olmak üzere, bütün sanıklar tahliye edildi.

Söylemesi ayıptır, tahliyeleri müteakip, bu köşede, “bu tahliyeler bir şeylerin habercisidir” diye yazmış ve soruşturmanın özellikle sulandırıldığını iddia etmiştim. İddiamda haklı çıktığımı söylersem, abartmış olmam herhalde. Haklı çıktım çünkü. (21 Aralık 2013 tarihli yazıma bakılabilir.)

Evet, 28 Şubat tahliyeleri bir şeylerin (pis bir şeylerin) habercisiydi.

Paralel organizasyon, “pis oyunları”ndan birini daha oynuyordu.