Sırıtma... Azıcık utan!

Bu başlığı kendime yakıştıramadığımı ifade ederek devam edeyim... Kendime yakıştıramadım ama başka da bir “hitap tarzı” bulamadım.   Bu “azarlamacı” üslubun sorumlusu Kemal Kılıçdaroğlu’dur; benim bir kabahatim yok.  Hazır konu açılmışken kendisi hakkındaki düşüncemi de araya sıkıştırıvereyim:  Bu ülkenin başına gelmiş en kötü, en fena, en talihsiz, hatta en düzeysiz şey...  Pis bir ağzı var.  Neredeyse, küfürsüz cümle kuramıyor.  Hakkında düzenlenmiş 49 fezlekenin tümü “küfür ve hakaret davası...”  Konuşmaya başladığında, “yine ne çam devirecek?” diye tedirginlikle bekliyorsunuz.  Çoğunlukla korktuğunuz başınıza geliyor; ya birilerine küfrederken, ya yalan söylerken, ya da bir hanımefendiye söylenmemesi gereken ve bazı yörelerde “cinayet sebebi” olabilecek çirkin benzetmeler yaparken yakalıyorsunuz. Siz, duyduklarınızdan dolayı utanıyorsunuz ama Kemal Bey sırıtıyor.  Utanması ve özür dilemesi gerekirken, sırıtıyor.  Bu cümleden olarak, hiç saygı duymadım, artık saygı duymuyorum.  Eskiden, her şeye rağmen, dinlemeye değer görürdüm. Artık sesine bile tahammül edemiyorum.