Yoksa biz o savaşlardan galip çıkmadık mı?

Önce “sabırla” okumanızı rica ediyorum:

“Yenik olan, yenene uyma eğilimindedir. İm, kılık, inanç, düşünce yönünden ve daha başka yönlerden gösterir uyma eğilimini.

"Nedeni:

"İnsan her zaman kendisini yenende bir üstünlük bulunduğuna, ona boyun eğmesi gerektiğine inanır. Ya da ona boyun eğmenin, onun doğal yenilgisinden ileri gelmediği ve onda üstün bir yetkinlik bulunduğu yolundaki yanlışlığa kapıldığı için inanır.

"Düşünce ve inancını bu yanlışlığa bağlayınca, artık yenenin tüm yol ve yöntemlerini benimser, ona uymaya çalışır.

"Bu yanlış nedeniyledir ki, yenik olanı daima yenene benzeme çabası içinde görürsün.

"Giyiminde, kuşamında, binitinde, binişinde, silahında; bunları ‘yapış ve kullanış yöntemleri’nde ve bunlara verilen biçimlerde, bunlardan başka konularda, başka durumlarda ‘benzeme’ çabasını bulursun.

"Aynı durumu babalarına benzemeye çalışan çocuklarda da görebilirsin. Düşün, her zaman çocuklar nasıl babalarına benzemeye çabalarlar?

"Nedeni:

"Çünkü çocuklar babalarında eksiksizlik, yetkinlik bulunduğuna inanırlar.

"Dünyanın çeşitli ülkelerini incele istersen. Bak da, çeşitli ülkelerin halkları üzerinde ‘koruyucuların’ egemen ordusunun askerlerinin ‘kılık ve görüşleri’ nasıl egemendir, gör.