Boğaz kıyısındaki başkent

Sibirya'da doğan (1948), sonra İsrail’e göçen (1969) Musevi bir gazetecinin 21 dilde yayın yaptığı bir site var: www.israelshamir.net.
Oradaki ana yazılardan birinin başlığı böyle: Ey Osmanlı ne olur geri gel.
Sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yermiş. Artık böyle başlıklar beni çok heyecanlandırmıyor, çoğu zaman şüpheyle bakıyorum. Şüpheyle derken bu yayınlardan kime ekmek çıkar, onu anlamaya çalışıyorum.. Anladığımı söyleyemem.
".....Yeni ve parlak Rus tarihçisi Fomenko "heretik" bir tarih seçeneği sunar: Onun dünyasında bir büyük devlet ya da "İmparatorluk" hep vardır ve Boğaz kıyısındaki şehir onun doğal başkentidir.
Geçmişte böyle olsun ya da olmasın, gelecekte böyledir.
Avrasya'da hakimiyet kavgaları vermek yerine Türkler, Slavlar, Araplar (ve küçük komşuları) güçlerini birleştirebilir, Konstantiniye'yi (İstanbul bu ismin farklı okunuşudur) ortak başkent ve imparatorluk hükûmeti payitahtı yapabilir.
Konstantiniye bizim Brüksel, New York ve Pekin'e cevabımız olabilir. Yüzyıllar sürmüş hakimiyet kavgaları Avrasya'da nice savaşlar çıkarmış iken, birlik tüm istekleri tatmin edebilir.
Ruslar da Türkleri oradan çıkarmadan İstanbul'u başkent edinebilirler; Türkler ise Kırım ya da Taşkent'le komşu olur, Yakutistan'ın uzak elmas madenleri ve Pravoslav Türkleri’nin diyarları, tek bir Rus’la savaşmadan elde edilir. Orta Doğu bir kez daha, hep ait olduğu Avrasya'ya dahil edilir; Washington'dan, Londra'dan, Brüksel'den gelecek emirlere boyun eğmez. Çok uzak bir yer olmaktan çıkan Türkiye Bağdat'la Kiev'den, Belgrat ve Kahire'den, Vladivostok ve Ankara'dan gelenlerin buluşma yeri olur.
Bir kez daha çift başlı kartalı Doğu uygarlığımızın, Ortodoks ve Müslümanların birliğinin sembolü olarak yükseltelim, hükümdarımıza iki unvanı, İslam halifesi ve Ortodoksların imparatoru sıfatını verelim, küçük milliyetçilikleri geçmişe gömelim ve tarihte yepyeni bir çağ başlatalım. Bu Doğu Milletler Topluluğu