Çoğu gitti azı kaldı

Eskiden her şey ne güzeldi ile başlayan sohbetler vardır.
Eskiden ne güzeldi?
İnsanlar eskiden derken; dönem dönem evvela;
Aklının ermeye başladığı çocukluk dönemleri,
Sonra ilk gençlik yılları,
Sonra hayata atıldığı, kendince bir yükün altına girdiği, bugünkü yaşına göre hatıra olmuş, sadece iyi tarafları aklında kalmış dönemleri kastediyor.
Bugün 11-12 yaşında olan bir çocuk, 25-30 sene sonra bugünleri bizim 25-30 sene öncemiz gibi hatırlayacak.
Bugünün çocukları yarın bir araya gelip, “Eskiden ne güzeldi”yle söze başladıkları zaman bugünleri anlatıyor olacaklar.
.....
1920’li yılların gazete köşe yazılarından derlenmiş bir kitap okumuştum.
Benzer yazılar vardı:
Bayramların tadı kalmadı.
Gazeteler bile bozuldu.
Gazetelerde yazıdan çok fotoğraf var, nereye gidiyoruz, demiş adam taa 1920’de.
Aynı başlığın altında: “İnsanlar için artık beyin en önemli uzuv olmaktan çıktı. Düşünmek külfet sayılıyor, okumaya üşeniyor, hazır fotoğraf arıyoruz" notu var.
.....
Bir de babaların çocuklarına bakışı vardır: Ben senin yaşında iken...
Ben ilkokula giderken liseye gidenler yaşını başını almış adamlar gibi görünürdü.
Hele üniversiteye gidenler...