Dokunulmazlıkların kaldırılması hikayesi nerede bitecek?

Anayasa değişikliği için yapılan birinci oylamada 367 sayısına erişilemedi. İkinci tur oylamada da benzeri sonuç çıkarsa anayasa değişikliği referanduma muhtaç. Referandum uzun bir süreç. Zaten teknik olarak çok sağlıklı bir düzenleme değil. Ben yaptım oldu, biz yaparsak olur, olursa ne olur kabilinden bir düzenleme.
Bu teşebbüsün çok kimsenin anlamakta zorlandığı bir tarafı var.
Ne tartışılıyor, ne soruluyor ne cevap veriliyor. Bu işten maksat -faydasız ama- denildiği, gibi hakikaten teröre destek verdiği söylenen milletvekillerinin dokunulmazlığının kaldırılması ise.. Öyle idiyse çok kestirme bir yolu varken, bir haftada halledilebilecekken, salt çoğunluk yeterli iken, iktidar partisinin kimseye muhtaç olmadan, sonuç ne olur endişesine kapılmadan çözebileceği bir konu neden bu kadar dolambaçlı yollara sürüldü. Anayasa değişikliğine, geçici madde ihdasına muhtaç hâle getirildi?
Ve neden tartışılmıyor?
Referandum dediğin seçimin bir benzeri.. Sandıklar, kurullar, pusulalar.. Yarı seferberlik.
Zaten ben referanduma gidileceğini de zannetmiyorum. Belki bir erken seçim teşebbüsü olursa, bizi bu adamlara muhtaç etmeyin, bakın yarı yolda bıraktılar denilir. En azından böyle bir hesap yapılıyordur. Bu günlerde hesap yapanlar çok fazla.
Siyaset neden böyle dolambaçlı yolları sever.
Netliği olmaz.
Mertliği olmaz.
....
Hemen her seçimde nerede ise parlamentonun yüzde 50'si değişir.
Bir sonraki seçimde milletvekili olamadığı zaman, "Biz de tam bu günleri bekliyorduk" denilerek yakasına yapışılan bir vekil tanıyor musunuz?