Mutabakat metninin tarafları

O sahneyi hatırlayan vardır; Erbakan hastane odasında, partisinin yönetimini toplamıştı. Yarı yatar yarı oturur vaziyette partinin başkanı, yanında sanki hasta ziyaretine gelmişler gibi dizilen partinin yönetim kurulu.
Aslında bizim partilerin yönetim kurullarının aile şirketi yönetim kurullarından farkı yoktur.
Vakıf mütevelli heyetleri de aynı.
Görüntü şöyle: Sanki mütevelli heyeti toplanmış, konuşmuş, tartışmış, bir karara varmış ve karar deftere yazılmış gibi yapılır ama aslı şöyledir:
İşadamı bir vakıf kurmuştur. Mevzuat öyle diyor çünkü.. Üniversite kuracaksan vakfın olacak. Vakıf kurulur. Aile fertleri mütevelli heyet üyesi olur, (eskiden araya bir de emekli paşa sokulurdu şimdi ihtiyaç duyulmuyor) o göstermelik heyet üzerinden işler yürütülür. Bunda bir sakınca yoktur. Nihayetinde paranın sahibi karar verir. Sakınca böyle göstermelik işlere ihtiyaç duyulması, her şeyin bilinmesine rağmen her işin mış gibi yapılması. 85 senedir mevzuat fiili duruma uydurulmaz.
Partiler vakıf gibi, vakıflar parti gibi, yönetim kurulları mış gibi..
Dönelim başa: Hastane odasındaki toplantı karesi ne anlama geliyor. Öyle bir görev aşkı ki, hastane odasında bile toplantı yapılıyor.
Siyasete bir defa bulaşan ölünceye kadar o işten kopamıyor.
Sana ne bana ne, oy vereni varsa, peşinden gideri varsa ister ölünceye kadar o işi yapar ister oğluna bırakır, kenara çekilir.