Son semerci

Filan ilimizin filan ilçesi anlatılıyor.. Önde muhabir arkada kameraman.. Gide gide bir semerciye gidiyorlar.. İçerde yaşlı bir amca.

Sorular- cevaplar..

Anlaşılıyor ki, amca 50 yıldır bu işi yapıyormuş.

Anlatıyor.

Eskiden ayda 25-30 semer satardık. Şimdi bir tane bile yaptıran yok. Daha çok tamir işi geliyor. Çırak da bulunmuyor. Bu iş öldü. Ben de gidersem semerci kalmayacak vs.

Amcaya dile benden ne dilersen diyen biri olsa sanki;

Yine eskisi gibi atlar ve eşekler olsun.. Ben çok semer yapayım, satayım. herkes semerci olmak için bana müracaat etsin.. Çıraklarım olsun, diyecekmiş gibi geliyor bana.

Sence suçlu kim, denilse.. Atı eşeği bırakıp otomobil traktör alanlar bile der belki.

.....

Ülkemizde çok azınlık da olsa böyle bir kitle var.

En büyük arzuları yılda bir defa yerli malları haftası yapmak.. Gençliklerinde olduğu gibi kasaba kulübüne girebilen imtiyazlılardan olmak.