Son temyiz mercii: Lordlar Kamarası

Bir efsane gibi anlatılır da, teyidi nasıl olur acaba?
İngiltere Büyükelçisi Türkçe biliyor. Twitter'dan ona buna laf yetiştiriyor.. Bunalınca "öf ya" diyor.
Çanakkale'nin yıldönümünde, "Çanakkale geçilmez!" deyince yüreğimize su serpiliyor.
Belki bu efsanenin doğruluk payı hakkında bize bilgi verir.
İngiltere’de hakimlerin kanunen bir maaşı yoktur. Kendilerine maaş yerine harcamaları için açık çek verilir. Her ay bu şekilde bir açık çek alan yüksek bir İngiliz hakim bir süre sonra, ‘Açık çek olur mu canım, bu devlet de bizi kandırıyor galiba’ diye düşünmeye başlamış. Bir gün, çekin gerçekten açık olup olmadığını test etmek istemiş. 1 milyon Sterlin yazıp çeki mübaşiriyle tahsil için bankaya göndermiş. Banka, ‘Öğleden sonra gelin ödeyelim’ deyince, yargıç ‘Tam da benim düşündüğüm gibi, devlete soracaklar, sonra da vermeyecekler’ demiş. Ama, öğleden sonra mübaşir parayı getirince hakim yanıldığını anlamış. Büyük bir üzüntü içinde, "Halkım -bizdeki karşılığı devletim olur herhâlde- bana bu güveni duyuyor, ama ben bu güvene ihanet ettim" diyerek, tabancasıyla intihar etmiş. Bu, yaşanmış ve İngiliz hukuk tarihinde yazan, bilinen olaylarından biridir, denilerek anlatılır.
Bir de efsane olmayan anekdot var. AKP Genel Başkan Yardımcılarından biri 2004 yılında anlatmıştı. Ben o zaman stajyer avukattım, diyerek anlatmıştı:
"60’lı yılların sonunda Türkiye'yi ziyaret eden İngiliz filosunun verdiği yemeğe hakim ve savcılar önce unutulup sonradan davet edildi. Onlar çok daha özenle hazırlanan bir masada ağırlandılar. Amiral, ‘Özür diliyorum. Âdetlerimize göre bir hakimi ancak Kraliçe sofrasına davet edebilir. Ama sizin davetime gelmeniz bizim için çok büyük bir şereftir’ dedi."
Davet için hazırlanan listede şehrin ileri gelenleri arasında hakim ve savcılar olmayınca bizim taraftan birileri, "onları neden davet etmediniz" deyince iş anlaşılıyor. Bizde âdet böyle onun için etmedik, diyorlar.