Ahkam kesmeden önce...

Partiniz iktidara gelir, kendinizi bir tür kader belirleyici konumda hissedersiniz. Herkesin herkesin kaderi sizin elinizdedir. En doğru düşünce sizinkidir, en iyi adam seçen sizsinizdir, en kötü adamı tespit ederken mutlak haklısınızdır vs.

Gazete çıkarırsınız, gazetede köşe sahibi olursunuz, hakikat sizin tekelinizdedir. Her konuyu en iyi siz biliyorsunuz, en doğru hükmü siz veriyorsunuz, herkesin doğru veya yanlış yaptığına siz karar verecek yetkinliktesinizdir. Hele televizyonunuz olduğunda, orada bir program yapmaya başladığınızda, hakikatin kriterini belirleme yetkisi ile donanırsınız. Yuhyi ve yümit. Öldürmek de sizin elinizdedir, diriltmek de. Haşa. Sümme haşa.

Para sahibi olursunuz, bir takım hizmetleri finanse edebilme imkanına ulaşırsınız, tüm hizmet alanlarını belirleme yetkisini kendinizde görmeye başlarsınız.

Ana misyonu nefis terbiyesi olan bir cemaatin belirleyici makamında bulunursunuz, nefsiniz kaf dağından yükseklere çıkar.

İlahiyat Fakültesinde kürsü sahibi olursunuz, bütün dini alanı tanzim etme yetkisini kendinizde görmeye başlarsınız.  

Bulunduğu makama göre insanın kimyası değişir, dönüşür.

Sade bir insanken aynı zamanda sade, mütevazı bir mü’min olan insan, statü edindiğinde alikıran baş kesen olur. İlla olur değil mutlaka, olabiliyor.

Şu sıralar herkes, Mülümanların, cemaatlerin, cemaat mensuplarının zihin dünyasını tamir etme (!) işine soyunmuş gözüküyor.

Söze “Bu iş sadece FETÖ ile sınırlı değil, bütün cemaatlere bakmak lazım, hepsinde sorun var” diye başlayanlardan, yazanlardan, konuşanlardan geçilmiyor. Yukardan, yukardan ahkam kesmeler...

Ben herkes önce kendisine baksa, demek istiyorum. Herkes dünyaya nizamat vermek yerine, hanelerindeki hadi teseyyüb demeyeyim, zaafa baksa...