“Din elden gidiyor”

Başlıktaki ifadeyi “Laiklik elden gidiyor” tarzında da söylemek mümkün. Türkiye’de iki türlü kullanımına da rastlanır. Genelde bir çevrenin “panik – kaygı sözcüğü”dür, taraftar kitleleri harekete geçirmek için tedavüle sokulur. Çoğu zaman da kitleler harekete geçerse, trajik hadiseler meydana gelir.

“Din elden gidiyor” ifadesi, dindar kitleleri harekete geçirme sloganıdır. Bir süredir dindar muhitlerde “Deizm – Gençlik” kaygıları seslendiriliyor ya da kamuoyuna yansıyan kimi yozlaşma görüntülerine bakılarak Din – Toplum ilişkilerindeki savrulma kaygılı değerlendirmelere yol açıyorsa da ben burada bu ifadeyi başka bir çevreden gelen ve gariptir, dindar muhitleri uyarmayı amaçlayan bir bağlamda yazı konusu yapıyorum.

Sözün sahibi Hakan Çelenk. Halk tv com.tr. genel yayın yönetmeni. Bu sözü de Halk tv’de katıldığı bir tartışma programında söyledi. Basbayağı “kaygı”modunda söyledi. “Din bize lazım” gibi söyledi. “Dindarları uyarıyorum”diye söyledi. “Din bir yere gitmez aslında” da dedi. “Ama insanların dini duyguları aşınıyor yapılan tartışmaların absürtlüğü içinde” gibi cümlelere eklemleyerek söyledi.

Doğru “Din bir yere gitmez” ben de zaman zaman insanları dinden vazgeçirmek için dine - dindara yönelik baskılar karşısında söylerim “Siz bugün baskılarla birilerini vazgeçirseniz bile Kur’an orada duruyor, bir gün birisi gelir, yeniden sayfalarını açar ve Kur’an’la kalbi irtibatını yeniden başlatır” derim.

Burada söylenen başka. Burada “Din adına sergilenen baskılar – söylemler karşısında insanların din ile ilişkisinde ortaya çıkan yaralanma, aşınma, mesafe koyma, hatta uzaklaşma” olaylarından duyulan kaygı söz konusu. Bu sadece dini bir kaygı sebebiyle seslendirilmiyor, din – toplum ilişkisini önemseyen diyelim bir sosyal bilimci, diyelim bir medya mensubu, diyelim bu ülkenin sade vatandaşı, onun içinden kopan bir tepki bu, “Ne olursak olalım, din bize lazım” gibi bir yaklaşımın ürünü.

Farz edin ki solda konumlanmış birisi dindarları “Din elden gidiyor” diye uyarıyor. Sevinçten etekleri zil çalarak değil, basbayağı kaygılanarak. “Farkında mısınız yahu, diyor, dindarlık adına ortaya konan öfke, haksızlık, adaletsizlik, baskılar…. Genç nesilleri dinin uzağına düşürüyor.”