Muhafazakârlığın nesi kaldı?

'Muhafazakarlık’ en kestirme ifadeyle “korumacılık” demek. Kimi zaman “Bir zamana saplanıp kalmak” anlamına, dışlamak için üretilen ve bazen haklılık payı da kazanan “Tutuculuk” da muhafazakarlık yerine kullanılsa da, benim düşünceme göre, toplumun iyi değerler üzerindeki titizliğini, onların aşınmasına karşı olmasını, onları korumasını ifade ediyor.

En azından Ak Parti yola çıkarken kendisini tanımladığı “Muhafazakâr – Demokrat” klişesindeki “Muhafazakâr” maddesi böyle bir anlam çerçevesi içermektedir. AK Parti kadrolarının buradaki “Muhafazakâr”tanımlamasından toplumun ortak değerlerini oluşturan “İslâm aidiyeti”nin değerler manzumesini kastettikleri tespiti de sanırım paylaşılacaktır.

Niye böyle bir konuyu yazmaya başladım?

Çünkü bugün siyasi platformda asıl tartışılmakta olan konu Ak Parti’nin bu anlamda muhafazakarlıkla arasına derin mesafeler girdiği değerlendirmesinin yapılıyor.

Bir tv tartışma programında, ilk kuruluş yıllarında Ak Parti için de siyasi analizler yapmış olan bir isim, belki de Ak Parti’nin hala muhafazakar değerleri savunduğu kanaatinde olanlarımızın fark etmediğini sandığım şu cümleleri kurdu:

“Bugün hukuk, adalet, dürüstlük, demokrasi, insan hakları gibi ahlaki değerleri, iktidara karşı muhalefet savunuyor.”

Ben Türkiye’nin yine bu iktidar döneminde “yolsuzluk” gündemi ile çalkalandığı günlerde “Ak Parti ahlaki üstünlüğünü kaybetti” tespitini yapmıştım. İşte bu, tam da siyasi iktidarın vasfı gibi görülen “muhafazakarlığın içinin boşalması” anlamına geliyor. Ve söz konusu siyasi analistin değerlendirmesi doğru ise “muhafazakâr değerler” denilen şeyin savunuculuğunu bugün muhalefet yapıyor.

Aslında Ak Parti içinden epeyce bir süredir yükselen ve “biat edilmesi gereken otoriteye itiraz” gibi algılandığı için de dışlanan çığlıklar, tam da o değerlere yönelik duyarlılığın kaybolması, iktidar adına her şeyin meşrulaştırılması -ki buna siyasi literatürde Makyavelizm deniyor- sebebiyle ortaya konuyor.