'Binali Yıldırım Hükümeti'ne giriş

SÜRPRİZ arıyorsanız, bir sadakat sembolü olarak bıyığın tek başına yeterli görülmemiş olması sürprizdir.
Yalçın Akdoğan’da bıyık, Mahir Ünal’da hem sakal hem bıyık vardı. İkisi de gitti. Demek ki şekil şemal, dış görünüş bir yere kadar, tek başına ölçü olamıyor.

Baksanıza, Ömer Çelik’te ikisi de yok ama AB Bakanlığı’nı kaptı.

Yeni kabinedeki varlığıyla bıyık teorisini çürütüyor Ömer Çelik. Aranan özellikler arasında başka meziyetler de olduğunun canlı kanıtı.

Nabi Avcı bence Kültür ve Turizm Bakanlığı’na cuk oturdu.

Gerçi selefi Mahir Ünal için de farklı düşünmüyordum. O koltuğun hakkını verecek bilgi, donanım ve vizyona sahipti. Çalışkanlığına da diyecek yoktu.
Bakanlığı, kırmızı plakayla ortamlarda takılıp ego tatmin etme, caka satma yeri sananlardan değildi.

Ortaya bir fark koyma motivasyonuna da sahipti.

Maalesef ömrü kısa sürenler arasına katıldı.

Hiç değilse ‘kültür paketi’yle başladığı reformları bitirmesine izin verilse fena olmayacaktı. Umarım Nabi Avcı yazık etmez, kalkıştığı reformların hayata geçmesini sağlar.

AK Parti içinde kültür sanat denince akla gelebilecek ilk isimlerden biri Nabi Hoca. Milli Eğitim’de kalmaya devam etmesi, kendisi için de Milli Eğitim için de bir kayıp olacaktı.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın da kabul ettiği üzere, AK Parti’nin en başarısız olduğu iki bakanlıktan biri Kültür, diğeri Milli Eğitim. Bu değişiklikle ikisinden biri dahi kurtulacaksa kazanım diye öpüp başımıza koyalım.

İsmet Yılmaz’ın Milli Savunma’dan Milli Eğitim Bakanlığı’na kaydırılması, başka bir sürpriz.

Nabi Avcı, akademisyendi, hocaydı, eğitime kafa yormuş bir profesördü. Onun toparlayamadığı Milli Eğitim’i, bambaşka bir tahsil ve deneyimden gelen İsmet Yılmaz nasıl toparlayacak? Belki de ömründe hiç eğitim dersi çalışmamış, mühendislik ve hukuk okumuş birinin devrimci dokunuşlarına ihtiyaç var. Yapboz tahtasına dönmüş, deneme yanılma yöntemiyle laçkalaşmış bir eğitim sistemini düzeltme sorumluluğunu üstleniyor. Yükü ağır, dilerim başarılı olsun.