Duydunuz mu Filipinliler’in başına geleni

9 Mayıs'ta başkanlık seçimini kazanan Rodrigo Duterte oldukça sıra dışı biri.

Geçenlerde bir gazetecinin öldürülmesi hakkındaki görüşü soruldu. Sırf gazeteci diye kimsenin suikasttan muaf tutulamayacağını söyledi. “Özellikle de bir o. çocuğu ise...”

‘Öldürülmüşse mutlaka hak etmiştir, vardır bir kötülüğü, kimse nedensiz öldürülmez’ felsefesine sıkı sıkıya bağlı bir siyasetçi o.

Gazeteciler yargısız infazdan istisna değil, kötülerin katli onun gözünde bilakis sevap.

Duterte hak ettiğini düşündüğü herkesin öldürülmesini teşvik ediyor.

Ama bu tarafını hiç saklamadı. Yani bir aldatmaca da söz konusu değil.

Halkı, böyle olduğunu bile bile, hatta belki de en çok bu özelliği sebebiyle onu sevdi.

Kılıcı keskin, eli sopalı birine ihtiyaçları vardı, astığı astık kestiği kestik olmalıydı. Aradıkları şeyi Duterte’de buldular ve kurtarıcı diye dört elle sarılıp onu başa geçirdiler.

***

Duterte’ye seçim kazandıran vaat, suçla acımasız bir mücadeleydi.

Bunun ‘kanlı bir savaş’ olacağını baştan haber verdi.

Mafya çetelerinden yandım Allah kaçan, yüksek suç oranlarından elaman yaka silken Filipinliler’i bir tercihe sürükledi.

Seçimi şuna getirdi: Ya Duterte’yi seçecektiler ya da suç örgütlerini. Ortası yoktu.

Keskin bir suçla mücadele söylemi üzerinden seçmeni kamplaştırdı, toplumu bileye bileye bölmeyi başardı.

Stratejisi çalıştı ve çoğunluğun oylarını aldı.

Kazandıktan sonra ise milli seferberlik ilan etti. Halkı, eline silah alıp suçla mücadele kampanyasına bilfiil katılmaya çağırdı.

Uyuşturucu satıcılarını öldüreceklere kelle başına para ödülü teklif etti, şeref madalyası takacağını söyledi.

Yöntemi açık; dize getirmek için halkla karşı karşıya getirecek, halkla çatıştıracak mafyayı.

Halka da bunu, kendi adaletini gerçekleştirme fırsatı olarak sunacak.

Kimsenin güvende olmadığı... Kimsenin malından, canından, yarın sabah başına geleceklerden hatta komşusundan emin olmadığı... Tekinsiz bir korku toplumu oluşturarak düzeni sağlayacak.