Sistem inşası

Olağanüstü bir durum yaşadık ve olağanüstü tedbirler sayfası açıldı.
Olağanüstü durumlar ve olağanüstü tedbirler hemen her zaman hem bir gerekliliğe hem endişelere işaret ederler.
Gereklilik, bizdeki örnekte, topluma, devlete, rejime dair bir tür olmak ya da olmamak meselesi, bir beka sorunudur. Ordu, adliye, eğitim başta olmak üzere tüm bir devlet yapısından hasta doku temizlenmeli, onlardan boşalan yere ise sağlıklı doku yerleştirilmelidir.
Endişe ise çok yönlüdür, pek çok soruyu beraberinde getirir.
İlk soru demeti şudur:
Bu kirli doku temizlenebilecek midir? Bu kadar etkin olabilmiş bir dokunun toplumsal katmanlarda, devlette yaygınlığının önüne geçilebilecek midir? Örgüt derinliğine ve yaptığı ittifaklara dair bilinmeyenlerin bu kadar çok olduğu bir ortamda, yaşadığımız felaket tekrar eder mi?
İkinci soru grubu şöyledir:
Tekerrür korkusu, evin içine kadar sızabilen, tüm sistemin damarlarına yayılmış gizli teşkilat endişesi ürettiği güvensizlik ruh haliyle, siyasi iktidarı, siyasi liderleri “mutlak biat/sadakat”, “tam aidiyet arayışı”na ve devleti bu istikamette inşa etmelerine iter mi?
Üçüncü soru grubu:
En az 100.000 insanı konu alan idari ve adli tedbirlerde (açığa almalarda, meslekten çıkarma, müsadere kararlarında, tutuklama ve kovuşturmalarda kaçınılmaz görünen) hata payı ne olacaktır? Kötüye kullanma ya da baskının sıradanlaşması, örneğin emniyette, adliyede, idarede yetkililerin “başıma iş gelmesin, benden çıksın” ya da “araya şu da karışsın” eğilimi ne kadar öne çıkacaktır?
Bu soru ve sorunlar sadece Türkiye için değil, bu tür bir durumla karşı karşıya kalacak tüm ülkeler için geçerlidir.