Sol ve liberal muhalefetin şiddetle ilişkisi…

Siyasi hayatımızın en hararetli bölümünde, “siyasi pozisyonlar dünyası"nda dikkat çeken iki gelişme yaşanıyor..

İlki , (istisnalar dışında) yerleşik solun iyiden iyiye "Kürt siyasi hareketinin moral yörün gesi"ne oturması, "Kürt hareketinin bir tür bağımlı değişkeni" haline gelmesidir.

Bunun önemli bir nedeni var.

Bu neden, sol dünyada düşüncenin, fikri üretimin, ütopyanın, yerini modern çıkışlı ama post-modern kokulu, eklektik bir “şimdiki zaman muhalifliğinin" ve buna endeksli “eylem-tepkiden ibaret siyaset anlayışı"nın almasıdır.

El kol yordamıyla kendisine ve geleceğe dair bir tanım ve hedef arayan, boşlukta sadece mücadele saikiyle hareket eden, benzemezlerin ortak hedefe karşı el ele verdiği cephe mantığı üzerine oturan bu muhaliflik hali, “olumsuzlamakla" öne çıkar, bunu kendi başına bir değer sayar. Esasen siyasi iktidara ve ondan beslenmeye endekslidir.

Nitekim bugün solda siyasi algının AK Parti ve Erdoğan karşıtlığına indirgenmesi, itirazın siyaset sanılması, bunun etrafında doğruya dair keskin kriterler üretilmesi, “siyasi pozisyonun siyasi düşünce, hatta düşünce üzerindeki hükümranlığı"na işaret ediyor.