Öfke kontrolü ve nefis terbiyesi

İnsan çoğu zaman kul olduğunu unutur, kendisinde istiklaliyet ve bağımsızlık vehmeder. Canımın istediğini yaparım, hürüm, bağımsızım, kimse bana karışamaz, der. 

İstediğimi yaparım demek nefsimin kölesiyim, nefsim ne derse yaparım, demektir.

Hz. Yusuf’un (as) ifadesiyle nefis daima kötülüğü emreder ancak merhametli Rabbimiz iyiliği emreder.  İstediğini yapan kötü şeyler yapar.

Ramazanda akşama kadar aç kalıyoruz, yemiyoruz, içmiyoruz, nefsin kötü isteklerinden vazgeçiyoruz. 

Nefis; müstakil olmadığını, kendi başına hareket edemeyeceğini, ne isterse yapamayacağını anlar.

Nefis terbiyesi bu noktada başlar. İnsan, Rabbimizin kulu olduğunu, onun emirlerine uymak gerektiğini kabul eder; kötülüklerden vazgeçer, iyi ameller yapmaya koşar.