Güzel ve Kalıcı Anlar Bırakmak

İnsan, insan olarak yaratıldı. Diğer varlıklardan farklı. Bir bilinci var, bakışı, iradesi ve karar verme gücü. Yaratılışı amaçsız ve nedensiz değil. Varlık bilinci kendi konumuna göre şekillenir, gelişir, güç kazanır.
Herkes aynı konumda değil elbette. Olmadığı için yükümlülüğü gücüne göredir. Gücü, kişinin kişiliği, birikimi, yetileriyle belirir. Her insan farklı mizaçta, karakterde, fiziki güçte, yetenekte. Her insanın yapabilecekleri farklı, kiminin fazla, kiminin az. Kimi ayrıcalıklı.
Eskilerin dönemin koşullarına göre tanımlamaları vardı. Hayır işlemek. Hayrın da belirlemeleri vardı. Köylerin patika yollarındaki taşları toplamak çocukların göreviydi. Onlar bu taşları toplarken gelip geçenlerin kolayca yol yürümeleri içindi. Bu hem insan hem hayvanlar için geçerliydi.
Yol güzergâhlarında çeşmeler yapmak. Yolcuların ve hayvanların su gereksinimleri sağlamak için. Yol ve köprüler yapmak.

Mahir olanlar meyve ağaçlarını yetiştirir. Bunlar sadece insanlar için değil, kuşlar ve diğer hayvanlar için de bir gereksinim.
İçinde ibadet yapılacak bir cami yapmak.
İlim sahibi iseniz öğrenci yetiştirmek.

Kişi bu hayırları yerine getirdikten sonra onun amel defteri kapanmaz. Yeryüzünde onun iyiliklerinden var olan eserler ve izdüşümü olduğu sürece.
Bunlar ve benzer örnekleri çok. Hayır işlemek, hayırda bulunmak. İnsanımız birbiriyle yarışırdı. Ya da bazıları bunu kendileri için bir yükümlülük olarak görür, girişimde bulunurdu gücü yettiği kadar.