Ben de, “İstiklal Caddesi’nde yürüyemezsiniz” desem!

Demokrasinin katledildiği gün.

Laf salatası yapmıyorum.

“Sandık sonuçları rafa kaldırılmıştır” denilen bir gün.

Tartışmasız bir seçim sonucunda göreve gelmiş başbakanı, iki tane erin koluna girip götürdüğü gün..

Hukukun iflas ettiği, h’sinin kalmadığı gün..

Rezilliğin zirve yaptığıbir gün..

Albayların genelkurmay başkanına emir vermeye kalktığı, alçakların alçaklığını sergilediği bir gün..

Devamında..

Başbakan asılarak, o rezilliğe, o alçaklığa tüy dikiyorlar.

Hukukun en temel kuralı, “Herkes, önceden kurulmuş, yetkili mahkemelerde yargılanır” olmasına rağmen, darbeyi yaptıktan sonra, özel mahkeme kuruyorlar..

İşlendiğini iddia ettikleri suç tarihinden sonra kurdukları özel mahkemede, yargılama yapıyorlar.

Hainlik derseniz, hainlik. 

Namussuzluk derseniz, namussuzluk..

Cinayet derseniz, cinayet..

Ne kadar kötü sıfat varsa, ben yazmayayım.. Siz yazılmış sayın..

İşte böylesine rezil bir olayın yıldönümünde.

Demokrasiden bahsedenlerin..

Hukuktan bahsedenlerin.. 

Ahlaktan, vicdandan bahsedenlerin ne yapmasını beklersiniz?