Zordaki takıma 7 atmak ayıptır!
İlk yarının bile ilk yarısı gelmeden 3-0 öne geniş, ardından 5’e fırlayış; derken arkası... Goller G.Saray’ın gücünden elbette kesitler sunsa da; esas gerçek, Karabük’ün...
İlk yarının bile ilk yarısı gelmeden 3-0 öne geniş, ardından 5’e fırlayış; derken arkası... Goller G.Saray’ın gücünden elbette kesitler sunsa da; esas gerçek, Karabük’ün “Doktorların artık ne yerse yesin” dediği bir hasta türü olmasından kaynaklanıyordu. Umudun biterse, gücün de biter... Karabük, Süper Lig’den taşınmaya mahkum olmanın moral bozukluğu içinde, “Koyver gitsin” kıvamına gelmiş... Yazık!
***
Ruhsal açıdan çökmüş bir takıma bolca gol atmanın, büyük coşkusu olmaz. Bu yüzden Gomis de, rekor düzeyde attığı hiç bir gole (Bırakın sevinmeyi) gülümsemeden bile oyuna döndü. Devre arasına girilirken de, rakibinin başını okşayıp teselli etti. Belli ki, Karabük’lü futbolcuların halinden anlıyordu. Bence bu davranışlarında