6 - 7 Eylül’ün 60. yıldönümü

Sevgili, 
Bugün, Yeniköy Panayia Rum Ortodoks Kilisesi’nde, 6 - 7 Eylül 1955 olaylarını 60. yıldönümünde anmak üzere düzenlenecek ayine kaç kişinin katılacağını bilmiyorum. Bildiğim, bundan 60 yıl önce, 6 - 7 Eylül 1955’te İstanbul’un o zaman 1 milyon nüfusunun içinde sayıları 100 bini bulan Rum hemşerinin sayısının, bugün 15 milyon içinde 2500’e düştüğüdür. 
Mübadelenin üzerinden yıllar geçtikten sonra, Rum kardeşlerimizin yoğun olarak göçmelerine neden olan 6 – 7 Eylül olayları vahşetidir. 
6 - 7 Eylül olayları 20. yüzyılın en büyük vandalizm olaylarından biridir. 
455 yılında Roma’yı yağmalayan Slav Vandallardan gelen “vandalizm” özetle“bilerek ve isteyerek, kişiye ya da kamuya ait bir mala, araca ya da ürüne zararverme eylemi” olarak tanımlanabilir. 
Türkiye ile Yunanistan’ın arasının gergin olduğu bir dönemde, 6 Eylül 1955 günüAtatürk’ün Selanik’teki evine bomba konduğu provokasyonu üzerine, İstanbul’da sokaktaki yerli ipsiz sapsızlar ile çevreden getirilmiş, bindirilmiş kıtaların Rum, Ermeni, Yahudi vatandaşların ve yanlışlıkla da kimi Müslüman kökenli Türklerin evlerine, işyerlerine mallarına, araçlarına saldırıları vandalizm örneğidir.

***

Olaylar sırasında 15 kişi ölmüş, 300 kişi yaralanmış, 4124 ev, 1004 işyeri, 73 kilise, 1 sinagog, 2 manastır, 26 okul, aralarında fabrika, otel bar gibi yerlerin de bulunduğu 5137 mekân saldırıya uğramış, yüz milyonlarca dolarlık mal tahrip edilmişti. 
Ardında Menderes iktidarı bulunan provokasyon üzerine gayrimüslim vatandaşlara yapılan saldırılardaki yağma ve tahrip o boyuta varmıştı ki, 7 Eylül sabahı, Karaköy’den Galatasaray Lisesi’ne giden yol üzerinde çeşitli eşya ve kumaştan yer bulup da, kaldırım taşlarına basmadan yürümek durumunda kalmıştım.