‘Affet bizi öğretmenim!’

Öğretmen çocuğuyum. Öğretmen annemin eve getirdiği ekmekle büyüdüm. Beş yıl öncesine kadar 24 Kasım Öğretmenler Günü’nde anneme giderdim. Beş yıldır annem yok artık.
24 Kasım’da, Başbakan Binali Yıldırım’ın Öğretmenler Günü davetini yüreğim burkularak izledim. Aynı gün yaptığı konuşmada, ana muhalefet lideri, CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, 1. derece 4. kademeye gelmiş bir öğretmenin 3040 lira aylık aldığını, bunun da 7056 lira olan yoksulluk sınırının hayli altında olduğunu söylüyor, özel bir yasa ile bunun düzeltilmesini, bu gerçekleşene kadar da Öğretmenler Günü’nde bir maaş ikramiye verilmesini öneriyordu. Önerinin iktidarca dikkate bile alınmayacağından kuşkunuz olmasın.
Eğitim İş’in cuma günkü Cumhuriyet’in 6. sayfasında yayımlanan araştırmasının ortaya koyduğu gibi, yüzde 75’i görevden alınma korkusuyla yaşayan öğretmenlerimizin yüzde 36’sı yakınlarından veya arkadaşlarından yardım almak durumunda, yüzde 80’i gazete alamıyor, her ay bir kitap alabilen öğretmen oranı yüzde 45. (ki bu gelirle o da mucize A.S.)
Öğretmenlerin aylık gelirlerinin yoksulluk sınırını aşabilmesi için iki kattan fazla artması gerçeği ortadayken bu konuda örnekleri çoğaltmak gereksiz.

*** Bugün Milli Eğitim Bakanı İsmet Yılmaz’a göre 80 bin olan öğretmen açığı sendikalara göre 100 bin. Bu kadar açık varken 438 bin 183 öğretmen atama bekliyor. Şu anda öğretmen olmak için üniversitelerde okuyanların sayısı ise 654 bin. Onlar da mezun olduklarında atama bekleyen işsiz öğretmenler ordusunun saflarına katılacaklar.
Yüzde 75’inin görevden alınma korkusuyla yaşadığını daha önce belirttiğim öğretmenler büyük bir baskı altındalar. Anti laik baskı güçlerine...