Ben diyorum ‘ilmi hikmetten...’

Rusya Devlet Başkanı Putin demokrasinin kurallarını eğip büken, temel hak ve özgürlükleri tanımayan, muhaliflerini, yalnız içeri tıkmakla kalmayıp zaman zaman da “temizleten” bir diktatör, ama kabul etmek gerekir ki, diplomasi alanında usta.
Rusya Putin’in bu ustalığı sayesinde, bir süredir Suriye iç savaşında belirleyici öğe durumuna geçerek, tekrar büyük güç görünümüne kavuşmuştur.
Bugün herkes kabul ediyor ki, Suriye’de Rusya’nın evetini almadan herhangi bir çözüme ulaşmak mümkün değildir ve Esad’ı devrilmekten kurtaran da yine Putin’dir.
Putin, Erdoğan ile görüşmesi sırasında Türkiye’nin Kuzey Suriye konusunda haklı bulduğunu vurguladığı endişelerini giderecek formülü de fısıldayıvermiştir: 1998 Adana Mutabakatı.
Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu, bu mutabakatın terör ile mücadelede Türkiye’nin müdahale hakkını onayladığını söyleyerek, öneriye destek olmuş, daha da önemlisi Cumhurbaşkanı Erdoğan Kara Harp Okulu’ndaki konuşmasında şunları söylemiştir:
- Adana Mutabakatı’nın ısrarla üzerinde durulması gerekir.
Böylelikle, ilk bakışta tarafların olumlu yaklaşımları sonucunda Kuzey Suriye sorununun aşılmasının önündeki engellerin kalktığı gibi bir izlenim doğmuştur.

*** Ne yazık ki, durum tam olarak öyle değildir, Mevlüt Çavuşoğlu’nun konuşmasıyla başlayan açıklamalar gösteriyor ki 26 Nisan 2011’de “Teröre Karşı Ortak İşbirliği Anlaşması” adıyla yürürlüğe giren metinden tarafların anladıkları tamamen farklıdır.
Putin Adana Mutabakatı’nı, Şam- Ankara diyaloğunu başlatacak vesile olarak görürken, Şam bu metni, terör örgütü olarak gördüğü ÖSO’nu...