Darbeler dönemi kapandı, ama...

15 Temmuz’daki şenliği doğru değerlendirmeliyiz. Resmi açıklamalara kulak vererek, demokrasi nöbetlerine bakarak, onun bir demokrasi şenliği olduğu sonucuna varırsak, bir aldanmanın veya aldatmacanın ortağı olmaktan öteye geçemeyiz. 
Kuvvetler ayrılığının çoktan can verdiği, bağımsız yargı söyleminin kaba bir şaka olduğu, binlerce insanın sorgusuz sualsiz, kapının önüne konulduğu ve açlığa, beyaz ölüme mahkûm edildiği, hapishanelerin gazetecilerle, gazetelerin, medyanın “haklısınız, nasıl tensip buyurursanız efendim”cilerle dolup taştığı bir ülkede demokrasi yoktur ki, onun nöbeti tutulabilsin!.. 
Yok olanın nöbetinin tutulması da korunması da elbette ki düşünülemez. 
Peki ama yine de bir şeyler olmuştu, 15 Temmuz 2016’da. 
Herhalde sokaklara çıkan tanklar, halkın üzerine ateş açılması, havalanan uçaklar, kapatılan köprüler, bütün bunlar hayal değillerdi, gerçekten yaşanmışlardı. 
Peki, ne olmuştu 15 Temmuz 2016 da? 
2016’da, laik demokratik bir hukuk devleti fikrine ve uygulamasına karşı olan, Allah adını kullanarak aslında kendi adına hükmetmeyi amaçlayan tek adamın iktidara gelişinin önünü açmak amacıyla bir darbe girişiminde bulunulmuş ve bu girişim, gerek TSK’nin çoğunluğu, gerek siyasi iktidarın, gerekse sivil kamuoyunun karşı koymalarıyla engellenmişti.

***

15 Temmuz çok önemli bir tarihti. 
Çünkü 15 Temmuz’da, artık darbeler döneminin bitmiş olduğu tescil edilmişti. 
Ama birkaç gün sonra, 20 Temmuz 2016’da OHAL’in ilanı üzerine açıkça anlaşılacaktı ki, darbeler döneminin bitmiş olması, demokrasinin kendisine yönelik tehditlerden kurtulması ve yaşama geçmesi sonucunu doğurmayacaktı. 
Tabii burada söz konusu edilen, toplumun yakından tanıdığı, acılarını birden çok kez yaşadığı askeri darbe idi.