‘İnsan nasıl Castro olur ?’

Önce inanç dolu bir gözlemden çıkmıştı yola: “Daha iyi bir dünya mümkündür”. 
Sonra da mümkünü geçekleştirmek için 81 yoldaşıyla birlikte devrimi başlatmış, küçük yoksul ada ülkesinde insanların daha onurlu, daha eşitlikçi bir yaşamın savaşımını verdikleri dönemin önderi olmuştu. 
Elli yıl boyunca, çağımızın en büyük emperyalisti ABD’nin suikastlarına, silahlı saldırılarına, kahredici ambargosuna karşı direnmiş, diz çökmemiş, “bir defasında yenilsek bile toparlanıp yine savaşır ve kazanırız” diyerek, bütün daha iyi bir dünyaya inananların umudu olmuştu. 
Fidel Castro’ydu adı. 
Ve 20. yüzyılın bu son büyük devrimcisi, ümit ışığı Fidel Castro geçen gün, teslim olmayanların yenilmeyeceklerini kanıtlayıp mazlumlarda umut ışıklarını parlattığı 90 yıllık yaşamını noktaladı.

***

- İnsan nasıl Castro olur? 
Fransız fotoğrafçısı ve belgesel filmcisi Chris Marker’in 1961 yılında kendisine sorduğu bu soruyu Castro, “Cuba Si” belgeselinde şöyle yanıtlıyordu: 
- Fransa’da her yıl birçok Danton ve Robespierre doğuyor. Ama tarihin kendilerine ihtiyaç duyduğu anda doğanlar Danton ve Robespierre oluyorlar. Küba’da da her yıl bir sürü Castro doğuyor, ona ihtiyaç duyulduğu anda doğanlar da Castro oluyor. 
Halkının kendisine seslendiği adıyla Fidel, gerçekte, Simon Bolivar’lardan, JoseMarti’lerden Mustafa Kemal’lerden süzülerek geliyor ve gerektiği zamanda tarihle randevusuna yetişiyordu. 
Fidel Castro’nun tarihle randevusu çetin bir buluşmaydı. ABD emperyalizmi burnunun dibindeki küçük ve yoksul adada, kendisinin yarattığından daha değişik ve daha güzel sosyalist bir dünyanın oluşturulmasına izin veremezdi. 
Koca ABD de bütün ağırlığıyla abandı Küba’nın üstüne. Domuzlar Körfezi çıkartmasıyla küçük adayı istilayı denedi, başaramadı, yenildi. Sonra bütün ekonomik siyasal gücüyle müttefikleriyle, yarım yüzyıl süren ambargoyu uygulamaya başladı.